پلی وینیل الکOHول (PVA) تحت شرایط محیطی خاص قابل تجزیه بیولوژیکی است. در محیطهای هوایدار با جوامع میکروبی فعال، مانند سیستمهای شیرجه فعال، PVA به نرخهای 60 تا 80 درصد در مدت زمان 28 روز قابل تجزیه است، بسته به درجه هیدرولیز و وزن مولکولی آن. PVA با درجه هیدرولیز جزئی (DH 87-89%) به دلیل کاهش Kristaliniti بیشتر از انواع کاملاً هیدرولیز شده (DH ≥98%) قابل تجزیه بیولوژیکی است. قابلیت تجزیه بیولوژیکی PVA توسط استانداردهایی مانند OECD 301B گواهی شده است و به CO₂ و آب بیضرر تجزیه میشود. با این حال، در شرایط بدون هوای (مانند زبالهدانهها)، تجزیه PVA کندتر است. غیر سمی بودن و قابلیت تجزیه بیولوژیکی PVA آن را برای بستهبندی محلول در آب، ملچ کشاورزی و کاربردهای پزشکی که نگرانی درباره تأثیرات زیستمحیطی وجود دارد، مناسب میسازد.