Emulsja VAE i emulsja PVA spełniają różne potrzeby zastosowań w zależności od ich struktur chemicznych. Emulsja VAE, z komonomerami etYLEnu, oferuje wyższą elastyczność i odporność na wodę, co czyni ją idealną dla zastosowań w budownictwie, takich jak nawiercania zewnętrzne i kleje do płytek. Jej niska temperatura przejścia szklistego (Tg) pozwala filmom wytrzymać zmiany temperatury bez pęknięcia. Emulsja PVA natomiast wyróżnia się rozpuszczalnością w wodzie i przejrzystością filmu, co sprawdza się w opakowaniach rozpuszczalnych w wodzie, rozmiarze tekstylnym i nawierzcaniach papierowych. Na przykład, emulsja VAE w cementowych zaprawach morskich zwiększa wytrzymałość na zginanie o 20–30%, podczas gdy emulsja PVA w torebkach mydlin rozpuszcza się całkowicie w zimnej wodzie. Emulsja VAE lepiej przylega do substratów niemieszystych, zaś emulsja PVA tworzy mocniejsze wiązania z materiałami mieszystymi, takimi jak papier i drewno. W skrócie, VAE nadaje się do trwałych, zewnętrznych i elastycznych zastosowań, podczas gdy PVA jest wolana w przypadku zastosowań rozpuszczalnych w wodzie, przejrzystych i dotyczących substratów mieszystych.