PVA est in usu generaliter tutum, cum toxicitate minima et biocompatibilitate. In pharmaceuticis, probatur ut excipientium in tabellis oralibus et collyriis (normae USP/NF). Pelliculae PVA ad contactum ciborum congruentes complent normam FDA 21 CFR 173.230, formantes barrieras contra gases in confectione package sine migratione substantiarum noxarum. Pulveres PVA industriales possunt irritare respiratorium si inspirati sunt, requirentes mascaras pulverulentias durante manipulatione. PVA est biodegradabile sub conditionibus aerobicis, cum taxibus degradationis microbialium crescendo in systematibus fangorum activatorum. Non est inflammabile et habet LD50 orale parvum (>2000 mg/kg in ratibus), classificans eum ut non venenum. Tamen, contactus cutis prolongatus cum solutionibus concentratis potest causare siccitatem, itaque recommendantur chirothecae. In universum, profilus securitatis PVA facit eum aptum pro applicationibus medicalibus, alimentariis, et industrialibus.